Kruisverwijzing
monnik
| lemma | meaning |
|---|---|
| ajari-阿闍梨 | een monnik die een opleiding heeft voltooid in het esoterisch boeddhisme |
| akusō-悪僧 | een slechte monnik; een monnik die zich slecht gedraagt |
| akusō-悪僧 | een monnik die zeer goed is in de krijgskunsten |
| arahōshi-荒法師 | een wilde [gewelddadige] monnik |
| bō-房 | monnik; klooster; kloostercel |
| bōzu-坊主 | boeddhistische priester [monnik]; hoofdpriester van een tempel |
| chinchō-珍重 | (zen-boeddhisme) afscheidswoord gebruikt door monniken, zoals: tot ziens, welterusten, blijf gezond en wel, e.d |
| chōrō-長老 | (boeddh.) een senior monnik |
| daruma-達磨 | Daruma, de boeddhistische monnik Bodhidharma (Zen boeddhisme) |
| dōryū-道流 | (boeddhisme) monniken; priesters |
| dōshi-導師 | dienstdoende priester [monnik] (m.n. tijdens een begrafenis) |
| dōshi-道士 | boeddhistische priester [monnik] |
| dōzoku-道俗 | (boeddhistische) monniken en leken |
| fubon-不犯 | strikte naleving van het voorschrift dat boeddhistische monniken kuis moeten leven |
| futo-浮屠 | Boeddhistische priester [monnik] |
| gakusō-学僧 | een geleerde priester [monnik] |
| gakusō-学僧 | novice; nieuw ingetreden priester [monnik] |
| gerō-下﨟 | een priester [monnik] met lage rang (en weinig ervaring) |
| gusō-愚僧 | simpele [dwaze] monnik [priester] |
| gusō-愚僧 | (bescheiden woord van een monnik [priester] voor zichzelf) ik |
| haiji-廃寺 | vervallen [bouwvallige] tempel (zonder inwonende monniken) |
| hokkyō-法橋 | (boeddh.) een van de rangen van priesters [monniken] |
| hōō-法皇 | een keizer die afstand heeft gedaan van de troon en monnik is geworden |
| hōshi-法師 | Boeddhistische priester [monnik]; iemand in monniksgewaad |
| ichinenhokki-一念発起 | besluit om Boeddhistische monnik te worden |
| iruman-イルマン | broer; broeder; monnik |
| jike-寺家 | boeddistische monnik (die in een tempel woont) |
| jikidō-直堂 | (zen-boedddh.) de persoon die verantwoordelijk is voor het beheer van de gewaden en hoofddeksels van de monniken |
| jisha-侍者 | monnik die de hoofdpriester van een tempel bijstaat bij allerlei zaken |
| jukasekijō-樹下石上 | (slapen) onder een boom of op een steen (zoals een Boeddhistische monnik op pelgrimage) |
| junshaku-巡錫 | rondreis van een priester [monnik] (om de leer uit te dragen [te prediken] |
| kanetataki-鉦叩き | een bedelende monnik (die rondgaat en daarbij op een bel slaat) |
| kanjin-勧進 | het bedelen (als monnik) |
| kessō-傑僧 | een uitmuntende [zeer verdienstelijke] monnik |
| kisan-帰山 | de terugkeer van een monnik naar zijn tempel |
| kobōzu-小坊主 | een jonge priester [monnik] |
| kōyahijiri-高野聖 | monnik die vanuit de berg Koya wordt uitgezonden om de leer te verspreiden en donaties te verzamelen |
| kōyahijiri-高野聖 | bedelmonnik |
| kozō-小僧 | jonge priester [monnik] |
| kuri-庫裏 | de woonvertrekken van (boeddhistische) monniken in een tempel |
| kūya-空也 | Kūya (ook wel Kōya of Kōshō genoemd), een Tendai monnik (903 - 972) |
| kūyanenbutsu-空也念仏 | invocatie van Amida Boeddha volgens de leer van Kūya (een Tendai monnik, 903 - 972) met behulp van instrumentale begeleiding (kalebas of bel) en dans |
| kyakusō-客僧 | reizende [gast] priester [monnik] |
| maisu-売僧 | een monnik die oneerlijke wijze zaken doet (met misbruik van zijn boeddhistische status) |
| maisu-売僧 | een term die gebruikt wordt om op een denigrerende manier naar monniken te verwijzen |
| metsu-滅 | de dood van een Boeddha of monnik; het Nirvana |
| misosuri-味噌擂り | (afk. voor) een monnik die eenvoudige taken uitvoert in een tempel; denigrerende term voor een monnik |
| misosuribōzu-味噌擂り坊主 | een monnik die eenvoudige taken uitvoert in een tempel |
| misosuribōzu-味噌擂り坊主 | denigrerende term voor een monnik |
| namagusabōzu-生臭坊主 | corrupte monnik [priester] |
| namagusai-生臭い | werelds; verdorven (een monnik die zich niet aan de Boeddhistische voorschriften houdt) |
| nobushi-野武士 | een monnik die in de bergen woont en ascetische praktijken beoefent; bergpriester; heremiet |
| nyūin-入院 | in een tempel of klooster gaan (wonen) als monnik (en zijn huis verlaten) |
| okiagarikoboshi-起き上がり小法師 | (lett. een kleine monnik die opstaat) traditioneel Japans poppetje (een tuimelaartje gemaakt van papier-mâché) |
| rakushoku-落飾 | tonsuur (van een monnik e.d.); geschoren kruin; kruinschering |
| rōsō-老僧 | oude monnik [priester] |
| rōsō-老僧 | (woord dat door een oude monnik werd gebruikt om naar zichzelf te verwijzen) ik |
| samue-作務衣 | samue, werkkleding van Japanse boeddhistische monniken (tegenwoordig ook gedragen als vrijetijds- of werkkleding) |
| sansei-散聖 | respectvolle term voor een monnik [priester]; intreding tot een religie |
| segyō-施行 | (boeddh.) liefdadigheid; het geven van aalmoezen aan (bedel)monniken |
| shakujō-錫杖 | staf van een boeddhistische priester [monnik; asceet] |
| shie-紫衣 | paarse pij van een priester [monnik]; paars gewaad voor de hofhouding van de keizer |
| shie-緇衣 | de zwarte pij van een boeddhistische priester [monnik] |
| shie-緇衣 | een boeddhistische priester [monnik] |
| shii-紫衣 | paarse pij van een priester [monnik]; paars gewaad voor de hofhouding van de keizer |
| shii-緇衣 | de zwarte pij van een boeddhistische priester [monnik] |
| shii-緇衣 | een boeddhistische priester [monnik] |
| shisō-師僧 | een leidende [de leer onderwijzende] boeddhistische monnik |
| shiso-緇素 | een monnik en een leek |
| shōsō-聖僧 | boeddhistisch beeld (m.n. van Manjushri) in de monnikenhal (Zenboeddhisme), of aan het hoofd van de eetzaal |
| shūdōshi-修道士 | monnik; kloosterbroeder |
| shūdōsō-修道僧 | monnik; kloosterbroeder |
| shujō-拄杖 | staf van een zen-priester [monnik] |
| shukke-出家 | boeddhistische priester [monnik; non] |
| shukubō-宿坊 | vertrekken [kamers] van priesters [monniken] in een tempel |
| shūto-衆徒 | (in de Heian periode) monniken die in een grote tempels woonden (zij waren vaak ook krijgers) |
| shūto-衆徒 | veel monniken |
| sō-僧 | monnik; priester; sangha |
| sōhei-僧兵 | (boeddhistische) monnik-soldaat |
| sōi-僧衣 | habijt; priestergewaad; monnikspij |
| sōni-僧尼 | monniken en nonnen |
| sōryo-僧侶 | boeddhistische priester [monnik] |
| sōseki-僧籍 | (Boeddh.) het ambt van priester of monnik |
| sōtai-僧体 | de gestalte [het uiterlijk] van een (boeddhistische) monnik |
| sōtōshū-曹洞宗 | Sōtō Zen (een stroming binnen het Japanse Zen-Boeddhisme, ooit vanuit China geïntroduceerd door de monnik Dōgen) |
| takuhatsu-托鉢 | (boeddh.) bedeltocht van een monnik; rondgang voor het vragen van aalmoezen) |
| takuhatsu-托鉢 | (Zen boeddhisme) monniken gaan met hun eigen eetkom naar de eetzaal in een Zen tempel |
| teppatsu-鉄鉢 | de ijzeren kom van een (boeddhistische) bedelmonnik |
| tonsura-トンスラ | tonsuur; kruinschering (priester; monnik, e.d.) |
| uhatsu-有髪 | een boeddhistische monnik of non die niet is kaalgeschoren; het niet kaalgeschoren zijn |
| umibōzu-海坊主 | Umibōzu, een legendarisch zeemonster (met een geschoren hoofd zoals een Boeddhistische monnik) |
| unsui-雲水 | een rondtrekkende monnik; bedelmonnik |
| yamabushi-山伏 | bergpriester; heremiet; een monnik die in de bergen woont en ascetische praktijken beoefent |
| zasu-座主 | Boeddhistische monnik met de hoogste rang (toezichthouder van de grote tempel) |
| zenji-禅師 | zenmeester; zen-monnik die grote ervaring heeft in zen-meditatie |
| zenji-禅師 | een boeddhistische priester [monnik] |
| zenke-禅家 | zen priester [monnik] |
| zenshitsu-禅室 | een kamer van een zenboeddhist (monnik) |
| zensō-禅僧 | zenboeddhistische monnik |
| zensō-禅僧 | monnik die zenboeddhisme bestudeert, en zenmeditatie (zazen) beoefent |
| zokuen-俗縁 | seculiere connecties [relaties]; familieleden van monniken en priesters |
| zokusei-俗姓 | seculiere [wereldse] achternaam van een monnik |
| zuda-頭陀 | (afk. voor) pelgrimstas; tas van bedelmonniken; tas om de nek van een dode; stoffen boodschappentas |
| zudabukuro-頭陀袋 | pelgrimstas; tas van bedelmonniken; tas om de nek van een dode |
| zukin-頭巾 | hoofddeksel; kap; hoofddoek; monnikskap; nonnenkap; keppel |