tegenstrijdigheid / te-gen-strij-dig-heid ( de (v) | znw | tegenstrijdigheden )
1じゅん; 両立りょうりつ; いっ
tegenstrijdigheid tussen woord en daad
矛盾する言動; 言行不一致
innerlijke tegenstrijdigheid
自己矛盾

Zie ook: contradictie