opstand / op-stand ( de (m) | znw | opstanden )
1反乱; 蜂起 [rebellie]
2建具類; 作り付け品 [inrichting (beslag; bekleding, armaturur, e.d.) van een gebouw]
Kruisverwijzing
opstand
| lemma | meaning |
|---|---|
| akutō-悪党 | de naam van een groep gewapende opstandelingen tegen de [幕府] bakufu regering in de Kamakura periode |
| bōdō-暴動 | opstand; rel; opstootje; opschudding |
| dada-駄駄 | onredelijk [opstandig; verwend; ongeduldig] zijn |
| dōran-動乱 | opstand; rebellie; oproer; tumult |
| fukkatsu-復活 | verrijzenis; opstanding; wederopbloei; herleving |
| fuonbunshi-不穏分子 | onruststoker; herrieschopper; opstandeling; dissident |
| futei-不逞 | ongehoorzaamheid; insubordinatie; opstandigheid |
| gyakuto-逆徒 | opstandeling; rebel; verrader |
| gyakuzoku-逆賊 | opstandeling; rebel; verrader |
| hai-背 | (in kanji combinaties) rug; achterkant; achteren; tegenstand; opstand; verraad |
| haihan-背反 | weerspannigheid; opstandigheid |
| hangyaku-反逆 | verraad; opstand; muiterij; rebellie; insubordinatie |
| hankō-反抗 | opstand; weerstand; verzet; insubordinatie; ongehoorzaamheid |
| hankōki-反抗期 | opstandige fase [periode] (b.v. tijdens de puberteit) |
| hankōteki-反抗的 | opstandig; vijandig; ongehoorzaam |
| hankotsu-反骨 | opstandigheid; rebelse houding |
| hanran-反乱 | opstand; rebellie; oproer; muiterij |
| henran-変乱 | opstand; oproer |
| hirakinaoru-開き直る | zich afzetten tegen; een verdedigende houding aannemen; uitdagend [opstandig] zijn |
| hōki-蜂起 | opstand; oproer; rebellie |
| iran-違乱 | volksopstand; ordeverstoring |
| kaisei-回生 | wederopstanding; herrijzenis; herleving |
| kishikaisei-起死回生 | wederopstanding; uit de dood herrezen; herstel na een hopeloze situatie |
| kōnichi-抗日 | anti-Japanse opstand; verzet tegen Japanse agressie (m.n. gewapende verzetsbeweging van het Chinese volk) |
| kōsei-更生 | wedergeboorte; opleving; wederopstanding |
| muhon-謀反 | rebellie; opstand; verraad |
| mushirobata-筵旗 | vlag gemaakt van een mushiro (mat van stro) aan een bamboestok (gebruikt bij boerenopstanden in de Edo-periode) |
| nairan-内乱 | burgeroorlog; opstand; rebellie |
| nairanzai-内乱罪 | opstand; oproer; rebellie |
| nejireru-捩れる | pervers [opstandig; dwars] zijn [worden] |
| ran-乱 | rebellie; opstand; oorlog |
| rōzeki-狼藉 | geweld; opstand |
| shubōsha-首謀者 | leider (van een bende, opstand, e.d.) |
| tairan-大乱 | rebellie; opstand; burgeroorlog |
| tatetsuku-盾突く | trotseren; tarten; zich verzetten; niet gehoorzamen; in opstand komen |
| wakokutairan-倭国大乱 | Wakoku rebellie (de grote opstand van Wa) |
| zōhan-造反 | opstand; afvalligheid |
| zoku-賊 | verrader; rebel; opstandeling; muiter |
| zokushi-賊子 | opstandig [rebels] kind |
| zokushin-賊臣 | rebel; opstandeling; verrader; samenzweerder |