| dora-銅鑼 | gong |
| fūrin-風鈴 | windgong; windklokje |
| gongu-ゴング | gong |
| hayauchi-早打ち | het snel slaan op een instrument (trommel, bel, gong, e.d.) |
| kanetataki-鉦叩き | het slaan met een stok [hamertje] op een kleine metalen bel [gong] (bij boeddhistische rituelen, zoals het reciteren van soetra's) |
| shōko-鉦鼓 | bronzen gongtrommel (een combinatie van gong en trommel) |
| taku-鐸 | windgong |
| tamutamu-タムタム | tamtam; trommel; gong |
| waniguchi-鰐口 | een Japanse platte (ronde, holle) metalen gong (in tempel of heiligdom, met een touw waarmee de gelovigen de gong kunnen laten klinken) |