地声 jigoe
1 (iemands natuurlijke [gewone] stem
彼は地声が大きい。
Hij heeft van nature een luide stem.
Hij heeft van nature een luide stem.
彼は緊張して、いつもの地声よりずっと小さな声で話した。
Hij was zenuwachtig en sprak met een veel zachtere stem dan zijn gewoonlijk.
Hij was zenuwachtig en sprak met een veel zachtere stem dan zijn gewoonlijk.